کارگاه کویر من

توضیحات

از پیله تا پروانه شدن، از بذر تا جوانه شدن و از خاک تا آسمانی شدن زیباست، مگر نه؟
مگر نه این است که امکانات پیله محدود است،
بذر، هنوز خود واقعی اش را نشان نداده و خاک، سطحی بسیار پایین تر از آسمان دارد؟
انسان اگر به حقیقت خاک بنگرد،
قطعا مسیر پیله تا پروانه شدن را به قصد صعود به آسمان طی خواهد کرد.
مگر خاک چیست و چه ویژگی هایی دارد که می تواند انسان را به چنین جایگاهی برساند؟
کویر را به خاک آن و آسمان پرستاره اش میشناسیم.
خاک کویر، بذری در آن گیاه نمی‌شود.
حال ببینیم مسیر زندگی ما همراستا با خاک است یا گیاه؟
چقدر همچون گیاه، در مسیر آسمانی شدن در حرکتیم؟
خاک کویر، نشان از کویر وجودی خود دارد که چقدر هم سطح این خاک
در حال گذران زندگی ام؟
دلیل افکار و رفتار و احساساتم در این دنیا، رسیدن به خاک است یا آسمان؟
حقیقت خاک این است. این مساله را یادآور میشود که تو برای رشدی و آسمانی شدن، و ارتقای تو، آرزوی من است. با من وارد مسیر دنیا میشوی ولی ارتقای تو، تو را از زمین رها کرده و آسمانی می کند.
حقیقت وجودی من چیست؟
تفاوت زمین با آسمان در کجاست؟
لازمه آسمانی شدن چیست؟
خوب است بدانیم افکارمان، احساساتی را درون ما بوجود می آورد که منجر به رفتارهایی می شود. با سری به کویر ذهن خود و فارغ از نقش های متعددی که در دنیا داریم،
این ٣ بعد را با بعد معنوی آمیخته کرده و راه پروانه شدن را در پیش میگیریم.
انتخاب شماست که نگاهتان به کدام سمت باشد.
اگر انتخاب شما آسمان است،
قطعا آگاهی بیشتری نیاز است.
در کویر، نیستی حاکم است و در ٣ بعد وجودی ما نیز…
چقدر از دویدن هایمان در زندگی، در راستای لذت های زندگی مان است؟
جبرها همان خاک
کویری است که رشدی ندارد و رشد که نباشد، نیستی حاکم است. انتخاب شما چیست؟

بیاییم لحظاتی را با همراهی یکدیگر
به آگاهی هم کمک کنیم.
همانطور که میدانیم، خاصیت کویر، نیستی است اما حقیقت انسان، چیز دیگری است. انسان ذاتا از نیستی گریزان است و رشد و تکامل،
او را به وجد می آورد.
اما لحظه ای فکر کنیم اگر یکی از قوای وجودی انسان(اعمال، افکار، احساسات)
از کار بیفتد، آیا همچنان رشدی بر این انسان حاکم است؟
انسانی که قدرت تفکرش به درستی او را راهنمایی نمی‌کند..
شنیده ایم که می گویند: عاشق کور و کر می‌شود..
تعصب بیجا نیز این قدرت را دارد که انسان را نسبت به آن مساله، تبدیل به عاشقی کند که واقعیت ها را نمی بیند و نمی شنود، بطوریکه این قوا، قدرت صددرصدی خود را به جهت تکامل از دست می دهد.
بیاییم خود را چکاب کنیم.
آیا فقط درپی تایید خود هستیم نه واقعیت ها؟ هر یک از ابعاد وجودی انسان
می تواند او را به نیستی سوق دهد اگر،
آگاهی ما در آن بعد نباشد…
اگر در چنین شرایطی به سر میبریم، قطعا دچار کویر درون شده ایم که ما را به نیستی و خاک بودن، نه آسمانی شدن هدایت می کند.
ولی اگر به همراستایی این ٣ بعد رسیده ایم،
بافد به خود تبریک بگوییم که توانسته ایم در مسیر تکامل به بهترین نحو ممکن قدم برداریم.