توضیحات

با نگاهی دقیق به مقوله اعتماد به نفس در می یابیم که این مهم، تنها بوسیله ظاهر تامین نمی‌شود. ظاهری که اگر از نظر ما بی نقص باشد، در ظاهر تاثیر زیادی بر ارتقای اعتماد به نفس دارد اما باطن امر، چیز دیگری است..
از نظر علم روانشناسی، تصور بلندمدتی که انسان از خود دارد، می تواند افکار و احساسات متفاوتی به فرد منتقل کند. اگر ظاهر ما، ملاک اعتماد به نفس ما باشد، با کوچکترین نقصی احساس ضعف می کنیم. پس می توان با تغییر اهمیت ظاهر به باطن، دید خوبی نسبت به خود پیدا کرده و اعتماد به خود را ارتقا داد. چراکه اگر این تغییر باور رخ ندهد، با تحول صددرصدی ظاهر نیز، همچنان احساس ناخوشایند از خود وجود خواهد داشت..
و نیز خوب است بدانیم که ظاهر ما مربوط به بُعد محدود ما می‌شود؛ به همین خاطر برای تغییر آن دچار محدودیت هایی هستیم..
مگر ظاهر تا چه اندازه قابلیت تغییر دارد؟ و نیز اگر بدانیم جذابیت های ظاهری به راستی برای جذب اثرگذار است، اما پس از دیدارهای متوالی با افراد مختلف، این شخصیت و رفتار ما است که جذابیت آفرین می شود، ما دچار محدودیت های دیگری نیز هستیم.
مهارت های ما تا کجا قابلیت ارتقا دارند؟ رفتار ما چقدر قابلیت تغییر دارد؟
ظاهر، رفتار و مهارتهای ما اگر داشته های ما به حساب بیایند، و اگر اعتماد به نفس ما به این سه بُعد وجودی ما مربوط شود،
ما دچار محدودیت هایی در ارتقای اعتماد به نفس هستیم. آیا می توان اعتماد به نفس نامحدود داشت؟!
چه زمانی می توان به دریچه ای از توانمندی ها دست یابیم که به هیچ عنوان در بُعد محدود ما نمی گنجد؟!